“There is no such hill as a Limburg hill” – Scubajo
Na bijna een week kom ik in de 2 provincies waar mijn ouders (en ik) zijn geboren en waar eigenlijk mijn geschiedenis is begonnen. Eerst fiets ik door een klein stukje Limburg.
Limburg
Even ten zuiden van de Berg en Dal streek uit deel 2 maak ik een zijsprongetje naar de Mooker heide. Ik zou er blindelings langs zijn gegaan, maar ik heb wat tijd en ben erg nieuwsgierig. Ik heb geluk. Wat een prachtige heuvel, paars van de bloeiende heide, met een spectaculair uitzicht op de westoever van de Maas. Dan fiets ik over een beetje een saai stuk langs de rivier. Tot Gennep waar ik lunch. Ik steek de rivier over en ben in de volgende provincie.
Noord-Brabant
De provincie waar mijn wieg heeft gestaan. Weer gaan de wegen langs de rivier, door korenvelden. Vermeldenswaard zijn de kleine heggen die tussen de velden zijn geplant als ‘natuurlijke’ grens. Dit wordt waarschijnlijk al sinds de 15e eeuw gedaan. En om eerlijk te zijn, dat was het al. Ik rij terug Limburg in. Deze ‘grenzen’ zijn soms wat vreemd. Voor mij maakt het niet uit. Mijn route gaat naar het zuiden.
Limburg (2)
Net over de grens kom ik een vriendelijke mountainbiker tegen die me naar mijn camping begeleidt. We drinken onderweg een kop koffie en ook al ken ik de man niet, deze ontmoeting is inspirerend. Ik hou van Limburg. Ik verblijf in Lottum op een camping bij een boerderij, met varkens, plofkippen (kippen met een nogal uitbundige verendracht), konijnen en cavia’s. Heerlijk.
De volgende dag passeer ik Venlo, Blerick, Baarlo, allemaal steden langs de Maas. De uitzichten zijn spectaculair. De Maas is een regenrivier, waardoor het waterpeil sterk varieert. Om de rivier te kunnen bevaren zijn er een aantal stuwen gebouwd. Het is indrukwekkend om die te passeren en het verschil in waterstand te zien. Op een gegeven moment draait mijn route landinwaarts om langs een mooi bosgebied genaamd ‘Leudal’ te komen. Het is vandaag een beetje nat en het zandpad is lastig. Onderaan de vallei vind ik weer een mooie watermolen. Hier is niemand, alleen ik en een paar eekhoorns. Ik passeer een paar kastelen en begin te beseffen dat Limburg erg bekend staat om zijn rijke geschiedenis en grote aantal kastelen (meer dan 250)!
Ik fiets door het historische witte stadje Thorn en rijd even België binnen om Maaseik te bezoeken en terug te keren naar Limburg, door gewoon de rivier over te steken. Het landschap verandert een beetje, kleine heuveltjes verschijnen en de stadjes die ik passeer hebben allemaal een mooi historisch centrum. Roosteren, Obbicht, Berg, Urmond. Ik zie veel kastelen en landhuizen en bewonder de perfecte staat waarin ze verkeren. De meeste zijn nog bewoond, wat verklaart waarom ze zo goed onderhouden worden.
De weg gaat nu naar het oosten. Ik passeer een kasteel dat ik uit verhalen ken, maar nog nooit bezocht heb. Chateau St. Gerlach is een hotel & evenementenlocatie en ligt in een absoluut fantastische omgeving. Het landschap is prachtig en in de tuin worden enkele mooie kunstwerken gepresenteerd. Op de dag dat ik er was, was er een Lamborghini Islero dag. Enkele mooie historische auto’s werden in het park tentoongesteld. Via het zeer toeristische Valkenburg kom ik in een klein bosrijk gebied, passeer een paar kruisbeelden, sla rechtsaf en word verrast door een heel fraai kasteel genaamd Schaloen.
Wetende dat het plateau van Margraten in het verschiet ligt, word ik toch verrast door dit hooggelegen gebied. De weg gaat steil omhoog en ik zit vast. De 15kg op mijn fiets trekt me terug. Man, ik voel mijn benen, maar wow het is hier zo mooi! Ik verdien een echt lekker stuk typisch Limburgs gebak genaamd ‘Vlaai’. De uitzichten zijn geweldig, het weer helpt zeker mee en ik bereik het einde van mijn tocht. Het officiële einde is bij de grens in een klein lelijk stadje genaamd Withuis. Ik steek gewoon over en keer terug. Voor mij persoonlijk is het einde de Pietersberg, onze hoogste berg. Ik ga naar het noorden, volg de Maas weer, steek per pont over, fiets een stukje door België en kom bij de berg. Verbaasd zie ik dat we deze berg eigenlijk aan het uitgraven zijn. Hij bestaat uit kalksteen, gevormd in de Krijt-periode toen er in dit gebied een zee was. Perfect materiaal om te bouwen, dus graven we. Ik fiets een mountainbikepad op (heb halverwege spijt), bezoek een kleine kalksteengrot en ga aan de andere kant weer naar beneden. Het einde van mijn tocht is het centrum van Maastricht. Gebouwen, mensen, verkeer… Ik neem de trein naar huis. Dit was een hele mooie ervaring…
“U can’t buy happiness but U can buy a bicycle. That’s pretty close…”