“It does not matter how slowly you go, as long as you do not stop” – Confucius
Na mijn avonturen in Nieuw Zeeland wilde ik altijd weer op fietsavontuur. Geen van mijn vrienden vond het een goed idee, totdat ik iemand ontmoette die dat wel wilde (lucky me). We zijn gaan plannen en in juni 2019 gaan we op weg naar China & Vietnam.
We vliegen naar Kunming. Een grote stad, deels traditioneel Chinees, deels modern. Overdag zijn de straten druk met veel, heel veel elektrische scooters. ’s Avonds zijn de meeste gebouwen verlicht als kerstbomen. We willen niet weten hoeveel elektriciteit er wordt gebruikt…
We hebben een routebeschrijving die ons in ongeveer 13 etappes naar Hanoi moet brengen. Om te acclimatiseren is er een dagtocht naar de Bamboetempel op de top van een heuvel gepland. We leren de beschrijving te lezen, te klimmen en ons aan te passen aan de temperaturen van ongeveer 28 graden Celsius. Het is een heerlijke tocht en we vinden dat we de hectische stad zo snel mogelijk moeten verlaten.
We fietsen in de richting van de Rode Rivier, die we zullen volgen naar Hanoi. De route voert ons door het platteland van de provincie Yunnan, waar de meeste mensen op het land werken. Kleinschalige landbouw van rijst, lotus, kool, chilipepers, noem maar op. Met meer dan 45 miljoen monden te voeden in deze provincie alleen, kun je niet genoeg voedsel hebben. Het verbaast ons een beetje hoe vriendelijk en gastvrij de mensen zijn. Overal horen we ‘Ni hao’ en zwaaien de mensen naar ons. Onderweg verblijven we in dorpjes als Chengjian, Tonghai, Xinmeng, Qujiang, Jianshui, Nansha, Xin Jie en Hekou. Sommige hebben een mooi historisch centrum, met oude gebouwen. In Jianshui bezoeken we de Double Dragons brug.
Na 6 dagen fietsen (iets meer dan 400 km) besluiten we te genieten van een rustdag en bezoeken we de rijstterrassen van Yuanyang. Een werelderfgoed in de bergen nabij Nansha. We worden opgehaald door onze chauffeur/gids en genieten van een heerlijke dag. De uitzichten zijn fantastisch (ook al is het meestal bewolkt), de mensen kleurrijk en het eten is erg lekker. Onderweg maken we een korte wandeling door de rijstvelden en worden getrakteerd op fenomenale uitzichten.
In Hekou passeren we de grens met Vietnam. Een hilarische exercitie, vooral omdat we de talen niet spreken (en de douaniers ook niet). We verheugen ons op het Vietnamese eten. Niet dat we in China niet goed hebben gegeten, we hebben de ingrediënten kunnen aanwijzen en via de translate app om lekkere gerechten kunnen vragen. Gelukkig heeft men het begrepen en lekkere maaltijden bereid. We verblijven in Lao Cai, wisselen onze Chinese RBM voor de Vietnamese Dong, moeten ons aanpassen aan de andere munteenheid en leren hoe we hallo (Xin chao) moeten zeggen in het Vietnamees. Het diner is geweldig, ook al komen we erachter dat de vertaal-app hier niet goed werkt. De mensen lijken de vertaalde tekst niet te begrijpen.
We fietsen via Bac Ha, Pho Rang, Yen Bai, Co Tiet naar Hanoi. Vooral langs de Rode Rivier, genietend van het landschap. Vietnam is zeker een stuk groener dan China. We zien minder bouwplaatsen, minder vervuiling en veel meer vogels en vlinders. Maar het belangrijkste zijn de mensen. Iedereen juicht ons weer toe, zwaait vanaf de velden, kinderen rennen de straat op om gedag te zeggen. We beseffen dat we de enige toeristen zijn en dat we fietsen. Twee vreemde dingen hier. Hoewel veel mensen deze streek bezoeken, gaan ze meestal alleen naar Sa Pa. Wij besluiten daar niet heen te gaan. We fietsen tot Bac Ha (met stijgingspercentages tot 10%). Een klein dorpje, met een traditionele markt en zonder toeristen op de dag dat wij er zijn. Leuk!
In alle dorpjes verblijven we in eenvoudige hostels. Allemaal met warm water en airconditioning. Een noodzaak, want de temperaturen lopen op tot rond de 40 graden Celsius (met uitschieters van boven de 50). We kiezen voor de warmste periode van het jaar, dus we beginnen elke ochtend voor 6 uur om de heetste delen van de dag te kunnen vermijden. In de middag rusten we uit, kopen we voorraden voor de volgende dag en eten we. Onze verwachtingen van het eten zijn te hoog geweest. Door vertaalproblemen is het moeilijk om eten te bestellen. Er zijn geen menukaarten en we kunnen ons niet duidelijk maken. In het besef dat de mensen bijna alles eten, eten we met enige voorzichtigheid. Gelukkig lukt het ons meestal om iets te eten te krijgen, ook al kunnen we meestal niet omschrijven wat het is.
Na nog eens 7 dagen fietsen (540 km) komen we aan in Hanoi. Het is druk, chaotisch en we zien voor het eerst toeristen. Onze zeepbel barst een beetje. We moeten nu overschakelen op het toerisme. We verblijven in een vrij luxe hotel, eten in goede restaurants, boeken massages en besluiten een cruise te maken in Halong Bay. De cruise is erg ontspannend en volgens ons welverdiend. We voelen onze benen en zijn erg moe. Gelukkig hoeven we aan boord niet echt iets te doen. Een beetje kajakken tussen de geweldige rotsen, veel lekker eten, genieten van een vroege ochtend Tai Chi sessie en een bezoek aan een kleine grot. En de uitzichten, ze zijn magisch mooi.
Terug in Hanoi laten we onze fietsen inpakken voor transport, doen wat boodschappen en beseffen dat dit het einde is van een zeer interessante reis. Bijna 3 weken hebben we kunnen genieten van de cultuur van 2 landen. Beide erg mooi, onverwacht gastvrij en op een bepaalde manier uitdagend. Meer foto’s >>
謝謝 / cảm ơn